Bu kılıçlar, Avrasya bozkırlarının Türk göçebeleri tarafından öncelikle 8. ve
Bıçak uzunluğu 30 ila 40 inç arasında ölçülen bu kılıçlar, itme için yararlı sivri bir uca yol açan yumuşak bir eğriye sahipti. At sırtında kullanılmak üzere tasarlanmışlardı ve komşu halklar bu bıçaklara Türk akıncılarının ellerinde sıkça rastlıyordu. 6
Sapların ortak bir özelliği, kulpun hemen altındaki bir 'büküm'dü. Bu kısmen kabza ve sapının yapısından ve kısmen de atlı bir savaşçının silahını rakibe sallamasına yardımcı olmayı amaçlayan bir özellikten kaynaklanmaktadır. 7 Kabza, genellikle hafifçe öne doğru kıvrılan, ancak düz de olabilen kısa quillionlar taşıyordu. Bundan hemen sonra, bıçağın ön kısmındaki el koruması, Çin'de tunkou adı verilen tipik olarak bakır veya demirden oluşan bir özellik bırakır. 8 Bu, kılıcın kın içine yapışmasına yardımcı olmak için tasarlanmış, bıçağın etrafına sarılacak metal bir kılıf olarak yapılmıştır. Bazı erken dönem yüksek statülü kılıç tunkouları yaldızlı ve desenlerle süslenmiştir. 9 Bu bıçaklardan inen daha sonraki kılıçlar, süs amaçlı ve zaman zaman bıçaklara kazınmış, işlevsel olmayan tunkou taşıyordu.
Çin Kılıçları: 13. yüzyılın başlarında Çin'in Moğol istilası ve Yuan hanedanının oluşumu ile kavisli bozkır kılıcı Çin kılıç tasarımları üzerinde daha büyük bir etkiye sahip oldu. Kılıçlar, en az MS 8. yüzyıldan beri Orta Asya'nın Türk, Tunguz ve diğer bozkır halkları tarafından kullanılmıştı ve Moğol aristokrasisi arasında tercih edilen bir silahtı. Moğol imparatorluğunun tamamındaki askerler arasında monte edilmiş savaş ve popülaritesi için etkinliği kalıcı etkilere sahipti. 10 Çin'de Moğol etkisi, Yuan hanedanının Ming'in elinde çöküşünden çok sonra sürdü, hem Ming hem de (kendileri de bir İç Asya halkı olan Mançular tarafından kurulan) Çing hanedanları boyunca devam etti, dao'nun popülaritesini artırdı ve çeşitli yeni bıçaklar üretti. Daha fazla eğriliğe sahip bıçaklar popüler hale geldi ve bu yeni stiller topluca olarak anılıyor. Ming'in ortalarında, bu yeni kılıçlar, askeri bir silah olarak jian'ın yerini tamamen alacaktı. 11 12 13
İslami Kılıçlar: Erken Arap kılıçlarının tamamı düzdü ve çoğunlukla iki ucu keskindi (Avrupa silahlı kılıç bıçaklarına benzer). Türk-Moğol kılıçları Samani İmparatorluğu'nun bir Türk kölesi arasında bulunmasına rağmen, düz kılıçlar, Peygamber Muhammed'in giydiği geleneksel kılıç tarzı olduğu için (Selçuklular gibi) belirli grupların dışında daha popüler olmaya devam etti. 14 13. yüzyılda Müslüman dünyasında Moğol istilasından sonra kavisli tasarımlar özellikle Anadolu'da Osmanlılar ile daha popüler hale geldi. 15 Osmanlılar kavisli kılıçları kullanmaya devam ettiler ve
Osmanlı Yatağanı, geleneksel kavisli bir kılıç bıçağı taşımasa da, Türk-Moğol mirasını gösteren tunkou'yu hala taşıyordu. 18 Avrupa Kılıçları: Doğu Avrupa, Avarlar, Alanlar ve Kumanlar gibi göçebe bozkır gruplarıyla uzun süredir temas halindeydi. Batı Avrupa, orta çağda Avrupa savaşında kullanılan ağır zırhla savaşmak için hâlâ esas olarak düz uzun kılıçlara ve şövalye kılıçlarına odaklanırken, önce Moğollar, sonra da Osmanlılar ile Türk savaş tarzlarının gelişi, savaşı ve Doğu Avrupa'da silahlanmayı etkiledi.
Orijinal kaynak: türk-moğol kılıcı. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Mandarin Mansion | erişimtarihi = 28 Eylül 2019 | dil = İngilizce | çalışma = www.mandarinmansion.com | arşivurl = https://web.archive.org/web/20190928183331/https://www.mandarinmansion.com/article/military-sabers-qing-dynasty | arşivtarihi = 28 Eylül 2019}} ↩
<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFTom2001">Tom, Philip M. W. (2001). "Some Notable Sabers of the Qing Dynasty at The Metropolitan Museum of Art". Metropolitan Museum Journal. 36.</cite> ↩
<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFTom2001">Tom, Philip M. W. (2001). "Some Notable Sabers of the Qing Dynasty at The Metropolitan Museum of Art". Metropolitan Museum Journal. 36.</cite> ↩
<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFInkova2013">Inkova, Mariela (2013). "A MEDIEVAL SABRE AND A KNIFE FROM THE EXHIBITION OF THE NATIONAL MUSEUM OF HISTORY IN SOFIA". Acta Militaria Mediaevalia. IX: 63–88.</cite> ↩
Mandarin Mansion | erişimtarihi = 28 Eylül 2019 | dil = İngilizce | çalışma = www.mandarinmansion.com | arşivurl = https://web.archive.org/web/20190708132142/https://www.mandarinmansion.com/article/geese-and-willows | arşivtarihi = 8 Temmuz 2019}} ↩
<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFAlexander2001">Alexander, David (2001). "SWORDS AND SABERS DURING THE EARLY ISLAMIC PERIOD". Gladius. XXI: 193–220. doi:<span class="cs1-lock-free" title="Freely accessible">10.3989/gladius.2001.86</span>.</cite> ↩
Dawson, Timothy (2007) Byzantine Infantryman, Eastern Roman Empire c.900–1204, Osprey, Oxford, , p. 25. ↩
<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFКирпичников1966">Кирпичников, A.H. (1966). "Old Russian weapons. Vol. 1". Academy of Sciences of the USSR Institute of Archeology.</cite> ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page